Historie

TTCV heeft een uiterst rijke historie die, behalve door opmerkelijke sportieve prestaties, ook gekenmerkt werd door een ongelooflijke drang naar het realiseren van een eigen speelzaal. Het heeft de club geen windeieren gelegd, want tot op de dag van vandaag is TTCV een springlevende tafeltennisvereniging met een prachtige accommodatie, waar iedereen op elk gewenst niveau een balletje kan komen slaan.

Voorloper

Medio 1964 werd TTCV opgericht. Of misschien moeten we wel schrijven: héropgericht. Drie jaar eerder was namelijk TTV Veghel (oprichting: 1950) ten onder gegaan omdat de belangstelling voor tafeltennis beperkt leek en men het financieel niet meer kon bolwerken. TTV Veghel heeft 11 jaar bestaan

Nieuw elan 1

Vanaf 1964 werd er echter uit een ander vaatje getapt. Met nieuw elan werd het tafeltennis in Veghel gepromoot en bleek de sport ineens wél populair. In 1965 moest zelfs een ledenstop worden ingevoerd. Niet toevallig begon tegelijkertijd een zwerftocht langs allerlei accommodaties om al die leden te kunnen herbergen. Begonnen in ‘Concertzaal Van Berkel’ (Stationsstraat, bij voormalig ziekenhuis Bernhoven, inmiddels nieuwe wijk Kloosterkwartier),

concertzaal van Berkel

wijk Kloosterkwartier nu

verkaste men naar de gymzaal van de Eerwaarde Broeders bij de Aloysiusschool (nu woonwijkje Broedershof).

Aloysiusschool

wijk Broederhof nu

Daar kon men trainen, maar moesten de wedstrijden gespeeld worden in een vochtige nissenhut in de nabijgelegen Oranjewijk. Door deze  ruimteproblematiek dreigde opnieuw een ondergang. Een noodkreet in de plaatselijke krant zorgde ervoor dat restauranteigenaar Piet Hutten (inderdaad, de vader van…) zijn zaal spontaan ter beschikking stelde. Korte tijd later zou TTCV zelfs in dríe verschillende ruimten trainen en spelen, want zowel bij de Broeders als bij Hutten kon niet voldoende getraind en gespeeld worden. Via toenmalig voorzitter Piet Mantoua, werkzaam bij Wasserij/Stomerij Rath & Co, mochten enkele teams in de kantine aldaar komen spelen.

Aan al die ‘versplintering’ van speelruimtes kwam een einde toen de gemeente Veghel in 1968 z’n eerste sporthal bouwde: de Microhal.

Microhal Veghel Zuid

nieuwbouw woningen nu

TTCV werd een van de huurders. Een tweede periode van bloei volgde. Sportief gezien bestormde men de Brabantse top, er werden diverse interlands georganiseerd (o.a. Nederland-Zwitserland en Nederland-Japan) en er vonden allerlei uitwisselingen plaats met buitenlandse verenigingen als Schoten (België), Goch (Duitsland), La Palette (Luxemburg) en Pont-au-mer (Frankrijk).

Sponsoring

In die periode kwam ook TTCV’s eerst hoofdsponsor in beeld: Rath & Co. Het zou de eerste zijn in een rijtje van slechts 3 tot op heden. Na Rath & Co zou Nedlin hoofdsponsor worden en inmiddels heeft Van Herwaarden Interieurs al méér dan 20 jaar (en dat is uniek!) zijn naam aan TTCV verbonden en is de officiële clubnaam: TTCV/Van Herwaarden.

‘Eigen’ home 1

De Microhal werd intussen verlaten voor de gymzaal bij de Bernadetteschool, waar meer train- en speeltijd ‘te huur’ was.

gymzaal Bernadetteschool

grasveld Julianapark nu

En op die plek begon de drang naar het realiseren van een eigen speelzaal gestalte te krijgen. Diverse plannen werden gesmeed, locaties kwamen in beeld, maar verdwenen weer uit zicht. Totdat…totdat héél onverwacht een oude hal van Groothandel van Eerd aan de Rijksweg leeg kwam te staan omdat de daar gevestigde sportzaak naar Veghel centrum verhuisde. De handen van een groep fanatiekelingen gingen letterlijk uit de mouwen en TTCV’s eerste ‘eigen’ home werd na een uitgebreide verbouwing een feit.

Eerste eigen home Rijksweg

hoofdkantoor Jumbo nu

Aan de andere kant van het kanaal waar tegenwoordig de Noordkade als hotspot furore maakt, begint TTCV met een sportieve bestorming van de vaderlandse tafeltennistop. Het speelniveau stijgt op alle fronten en jong talent dient zich aan. Men begint in Veghel zelfs landelijk een behoorlijk woordje mee te spreken. 

Opmars JUMBO

Op diezelfde Zuidkade, áchter de TTCV-zaal, beginnen de eigenaren van het pand…de familie Van Eerd…bijna tegelijkertijd echter ook met een bestorming. Namelijk die van de vaderlandse supermarktwereld. Onder de naam JUMBO groeit het bedrijf als kool, breidt allerlei locaties uit en de directie laat eind jaren negentig weten de TTCV-zaal hard nodig te hebben voor de realisatie van extra kantoorruimte. Héél eventjes leek het licht opnieuw uit te gaan voor TTCV, de ruggen nóg een keer rechten leek teveel gevraagd. Huren was geen optie meer voor de inmiddels door optimale gebruiksmogelijkheden ‘verwende Veghelse tafeltennissers. Dus…

Eigen home 2

Werd de blik gericht op de mogelijkheid om een speelzaal in eigen beheer te realiseren. En die kwam er! Met wat hulp van JUMBO, de gemeente Veghel en de uitgifte van obligaties werd de strohalm om voor nieuwbouw te gaan gretig gegrepen. Op een nog in te richten stukje Veghels sportpark (naast het veel later gebouwde…huidige…Zwijsen College) kreeg men de beschikking over een leuke lap grond in erfpacht. Onder aanvoering van een stel…inmiddels ervaren…bouwers, aangevuld met de nodige ‘jonge honden’, stampte men de huidige accommodatie uit de grond. 95 procent van de werkzaamheden werd uitgevoerd door de eigen leden. Een wereldprestatie! Een zaal die nu écht van ‘ons eigen’ was! Groter, vooral hoger en vele malen luxer dan de vorige.

Het Prins Willem Alexander Sportpark werd een gerenommeerde club rijker. Eentje die Veghel definitief op de tafeltenniskaart zou zetten.

Bloei en neergang

Een nieuwe bloeiperiode brak aan. Had men aan de Zuidkade al een poging gedaan de vaderlandse top te bestormen, op het PWA-sportpark werd dat definitief bewaarheid: Heren 1 promoveerde naar de eredivisie tafeltennis en hield daar enkele seizoenen stand. Jongens 1 bereikte de finale om het Nederlands kampioenschap en de TTCV-jeugd zou zelfs lange tijd in de top van Nederland vertoeven.

Echter…iedereen kent de uitspraak ‘Het is gemakkelijker aan de top te komen dan er te blijven’. Ook TTCV ondervond dat. Enkele jaren na de eeuwwisseling stokte de aanvoer van talent. Niet alleen in Veghel. De tafeltennissport in zijn algemeenheid zakte ver weg, mede vanwege het ontbreken van boegbeelden als Bettine Vriesekoop. Grote sporten kregen alle aandacht, kleine sporten verdwenen in de marge. In die periode legden vele tafeltennisclubs het loodje. TTCV/Van Herwaarden hield… mede door het bezit van die eigen zaal… echter relatief eenvoudig het hoofd boven water. Het ledenaantal bleef opvallend stabiel. Het spelniveau bij de senioren zakte helaas (tijdelijk?) naar Brabants topniveau, bij de jeugd waren zelfs enige tijd nauwelijks teams in competitie. Stilstand (=achteruitgang) en vergrijzing lag op de loer. En toen kwam ook nog Corona sluipmoordend langs…

Huidige locatie, het eerste gebouw op nieuw gedeelte PWA-sportpark Veghel

Huidige locatie anno 2021 (op de achtergrond het Zwijsen College)

Nieuw elan 2

Opmerkelijk in die periode van lockdowns, soms beperkte speelmogelijkheden en geen gemeenschappelijke activiteiten, was de stabiliteit van TTCV/Van Herwaarden. Het aantal leden groeide in die periode zelfs! Misschien ook wel door de nieuwe plannen die nog vóór Corona waren gemaakt. Commissies werden herverdeeld, kregen meer zeggenschap en eigen verantwoordelijkheid.

Het begrip ‘vrijwilliger’ werd herijkt, de blik op de inrichting van de nabije toekomst gericht. Wie gaat straks wát voor z’n rekening nemen? Cruciaal in het hele verhaal werd de opvang van de jeugd, de levensader van iedere vereniging. Een aantal leden zette daar effectief de schouders onder en rond de jaarwisseling in 2020 was het aantal jeugdleden fors gestegen. Ook het aantal ouderen, de 55-plussers en/of Fifty-Fitters, groeide gestaag. Of er een nieuwe bloeiperiode in het verschiet ligt is op dit moment koffiedik kijken, maar TTCV/Van Herwaarden lijkt in ieder geval klaar voor de jaren die komen gaan.  

Kijkje nemen

Telkens opnieuw komen bezoekers binnen in onze accommodatie en zijn ze verrast door wat ze zien.

Dat beeld is het gevolg van een stuk verenigingsbesef met een historie die u zojuist gelezen heeft…